Ταξί Arlon

Πράγματα που μπορείτε να κάνετε στο Arlon

Το Arlon είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις του Βελγίου, στο σταυροδρόμι δύο ρωμαϊκών δρόμων, που οδηγούν από το Metz στο Tongres και από το Reims στο Trèves, πρωτεύουσα του Trévirie. Το Arlon ονομάζεται τότε Orolaunum vicus. Το vicus είναι ένα ανοιχτό συγκρότημα και παρουσιάζει εδώ σημαντικές τοπογραφικές πτυχές: ένα ύψος, στο patois το Knippchen (μικρός λόφος) και τις πηγές του Semois. Κατά τους τρεις πρώτους αιώνες, η πόλη ήταν ακμάζουσα και εκτεινόταν και στις δύο πλευρές του Semois.
Οι ανασκαφές έχουν αποδείξει την ύπαρξη γειτονιών, οδικού δικτύου και πολλαπλών δραστηριοτήτων: ιαματικά λουτρά, επαύλεις και βιοτεχνίες. Το Αρχαιολογικό Μουσείο είναι γεμάτο μαρτυρίες: η χωματερή του στοά και οι γλυπτές σκηνές είναι εξαιρετικές.
Στο τέλος της Κάτω Αυτοκρατορίας, η Γαλατία κλονίστηκε από γερμανικές επιδρομές οι οποίες, εκμεταλλευόμενες την αστάθεια στη Ρώμη, διείσδυσαν στην αυτοκρατορία. Εκστρατεία για την ανέγερση τειχών πραγματοποιείται στη Γαλατία. Για τον Άρλον, ο στρατός θα ευνοήσει την οχύρωση του τύμβου, με το κάστρο να χρησιμεύει ως καταφύγιο σε περίπτωση επίθεσης. Τα νεκροταφεία και τα μνημεία που καταστράφηκαν ή κατεδαφίστηκαν θα δώσουν τους ογκόλιθους ψαμμίτη που θα χρησιμεύσουν ως θεμέλιο του τείχους, γι' αυτό και πολλά τετράγωνα έχουν επιμείνει. Μπορείτε να ανακαλύψετε in situ τη χρήση αυτών των μπλοκ επισκεπτόμενοι τους δύο ρωμαϊκούς πύργους. Το τείχος ήταν 800 μέτρα, διάσπαρτο με περίπου είκοσι πύργους και δύο πύλες που οδηγούσαν στην κοιλάδα.
Κατά τον Μεσαίωνα, το εσωτερικό του κάστρου αστικοποιήθηκε. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ξεθωριάζει για να ανοίξει τον δρόμο για νέα θεσμικά πρότυπα. Ένα ρωμαϊκό κτίριο επιλέγεται για να φιλοξενήσει τις ταφές των ντόπιων αριστοκρατών.
Αυτές οι σαρκοφάγοι απέδωσαν όμορφο μεροβίγγειο υλικό (όπλα, κοσμήματα κ.λπ.). Το ερώτημα παραμένει ως προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις αυτών των νεκρών: ακόμα παγανιστές ή ήδη χριστιανοί; Ωστόσο, αυτό το κτίριο έγινε η ενοριακή εκκλησία του Saint-Martin. Η Συνθήκη του Meersen το 870 αποδίδει το Arlon στον Κάρολο τον Φαλακρό, βασιλιά της Γαλλίας. Το όνομα της πόλης ορίζεται εκεί με τη σημερινή της ορθογραφία. Στα τέλη του 10ου αιώνα, ο Άρλον μετακόμισε στην Άνω Λοθαριγγία. Στα μέσα του 11ου αιώνα, ο Waléran I ίδρυσε το κάστρο του στο λόφο, από το οποίο δεν υπάρχει τίποτα σήμερα. Η κομητεία του Arlon περνά στους κόμητες του Limbourg. Ο γάμος του Waléran IV με την Ermesinde του Λουξεμβούργου ενώνει τώρα τις δύο κομητείες.
Τα θρησκευτικά θεμέλια είναι πολλά. Ο Ermesinde βρίσκεται στην καταγωγή του ευγενούς αβαείου της Clairefontaine, αλλά είναι ο γιος του, Henri le Blondel, που φέρνει το μοναστήρι στο Cistercian Order. Το 1291, οι Καρμελίτες εγκαταστάθηκαν στο Άρλον. Η πόλη μεγάλωσε: ένας νέος περίβολος περιλάμβανε τις εξωτερικές αγορές και τις νέες συνοικίες. Το Arlon είναι πλέον εξάρτημα της κομητείας του Λουξεμβούργου. Το 1354 η κομητεία έγινε δουκάτο υπό την ηγεσία του αυτοκράτορα Καρόλου Δ', κόμη του Λουξεμβούργου. Το 1441, η Elisabeth de Goerlitz παραχώρησε το δουκάτο στον δούκα της Βουργουνδίας, Philippe le Bon. Η εξέγερση του Λουξεμβούργου (Lords of the Altar), αλλά το Arlon βρίσκεται τώρα υπό το καθεστώς της Βουργουνδίας.
Υπό τη βασιλεία του Καρόλου Ε', ο Αρλόν γνώρισε μια ταραγμένη περίοδο, όταν οι Γάλλοι και οι Ισπανοί έκαναν το Λουξεμβούργο πεδίο μάχης. Το 1558 η πόλη κάηκε και λεηλατήθηκε. Ο ενοριακός ναός μεταφέρεται ενδομυϊκά. Το κάστρο δεν ξαναχτίζεται.
Τα ερείπια των ρωμαϊκών επάλξεων απέδωσαν τους πρώτους αρχαίους θησαυρούς τους, ο κόμης του Μάνσφελντ ανακάλυψε τα πιο όμορφα ανάγλυφα για να στολίσουν το παλάτι του στο Κλάουζεν.
Τα τέλη του 16ου και οι αρχές του 17ου αιώνα σημαδεύτηκαν από επιθέσεις και τυχαίες πυρκαγιές. Το 1604, η επίθεση ενός ολλανδικού στρατεύματος κατέστρεψε τις επάλξεις. Θα επανασχεδιαστούν σύμφωνα με το ιταλικό μοντέλο.
Το 1621, οι Καπουτσίνοι δημιούργησαν ένα μοναστήρι στην κορυφή του λόφου, ακριβώς πάνω από τους Καρμελίτες. Τώρα επικαλούνται την Παναγία, που παριστάνεται να ποδοπατάει ένα μισοφέγγαρο στα πόδια της. Το σύμβολο είναι ισχυρό: ο Χριστιανισμός θα ξεπεράσει τις παγανιστικές λατρείες, που βασίστηκαν στην ετυμολογία του Arlon στις λέξεις ara lunae, ο βωμός του φεγγαριού. Μια πυρκαγιά κατέστρεψε την πόλη το 1660, συμπεριλαμβανομένης της εκκλησίας Saint-Martin. Όταν τα στρατεύματα του Λουδοβίκου XIV κατέλαβαν το Arlon το 1681, ο κυβερνήτης αποφάσισε να χτίσει μια νέα ενοριακή εκκλησία και νέες επάλξεις, με έξοδα του βασιλιά της Γαλλίας.
Το 1697, ο Άρλον και το Λουξεμβούργο επέστρεψαν στον Κάρολο Β' της Ισπανίας. Η αυστριακή περίοδος τίθεται κάτω από τα σημάδια του κατευνασμού και του επαναπληθυσμού.
Το 1785, μια φωτιά εξαπλώθηκε σε όλη την πόλη, εξηγώντας την παντελή απουσία προηγούμενων κτιρίων στο κέντρο της πόλης. Οι επαναστατικοί πόλεμοι με τη σειρά τους σημάδεψαν το τέλος της αυστριακής περιόδου. Το 1796, οι Καρμελίτες και οι Καπουτσίνοι εκδιώχθηκαν.
Η πρώτη εβραϊκή οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Arlon το 1808. Ο αριθμός τους τους επέτρεψε να αποκτήσουν, το 1863, την κατασκευή μιας συναγωγής, η πρώτη στο Βέλγιο.
Το 1815, το Κογκρέσο της Βιέννης έδωσε το πρώην Δουκάτο του Λουξεμβούργου στον βασιλιά της Ολλανδίας. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1830, το Arlon έγινε η προσωρινή πρωτεύουσα της επαρχίας του Λουξεμβούργου. Το 1839, η Συνθήκη των άρθρων XXIV διαχωρίζει οριστικά την επαρχία του Λουξεμβούργου από το Μεγάλο Δουκάτο.
Μια νέα εποχή ευημερίας ξημερώνει για τον Άρλον. Η πόλη πρέπει να εξασφαλίσει την ιδιότητά της ως πρωτεύουσας. Τα αστικά έργα είναι σημαντικά, η δημιουργία του Place Léopold και των περιχώρων του είναι το πιο εντυπωσιακό σημάδι. Οι επάλξεις του 1682 γκρεμίζονται και αναδύονται από νέες συνοικίες. Ο πληθυσμός αυξήθηκε με τη μαζική εισροή δημοσίων υπαλλήλων και σιδηροδρομικών εργαζομένων αφού, από το 1858, οι Βρυξέλλες και το Αρλόν συνδέθηκαν με τον σιδηρόδρομο. Η νέα εκκλησία Saint-Martin χτίστηκε μεταξύ 1907 και 1914.
Τον Αύγουστο του 1914, ήταν οι Γάλλοι δράκοι που αντιμετώπισαν τους Γερμανούς. Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος θα σημαδέψει τον πληθυσμό για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως μαρτυρούν οι τελετές φόρου τιμής που θα πραγματοποιηθούν στον Μεσοπόλεμο.
Τον Μάιο του 1940, οι ναρκοθετημένες γέφυρες ανατινάχτηκαν για να καθυστερήσουν τη γερμανική εισβολή. Το 1942 απολύθηκε το Δημοτικό Συμβούλιο. Το 1943, τα κεντρικά γραφεία του Sipo ιδρύθηκαν στη rue de Virton (σήμερα rue des Martyrs). Τα πιο τραγικά γεγονότα θα συμβούν τον Αύγουστο του 1944, με τη σύλληψη 40 ομήρων. Ο σταθμός και τα περίχωρά του θα βομβαρδιστούν κατά τη διάρκεια της επίθεσης των Αρδεννών.
Η πόλη συνεχίζει να επεκτείνεται και έχει γίνει διοικητικό, στρατιωτικό, πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο. Με κάποια γοητεία, η πόλη συνδυάζει παραδόσεις, λαογραφία και αναψυχή.

ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΑΡΛΩΝ
Ένα εμβληματικό κτήριο της πόλης Arlon, το Provincial Palace είναι κάτι που πρέπει να δείτε στο Arlon. Το έργο του αρχιτέκτονα Jamot ανεγέρθηκε το 1844 στην καρδιά της νέας συνοικίας Place Léopold. Ανακαινίστηκε τη δεκαετία του 1950, είναι τώρα χαρακτηρίζεται ως ιστορικό μνημείο.

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΛΩΝ
Ανακαλύψτε την πόλη του Arlon στην γαλλο-ρωμαϊκή εποχή, μέσα από μια εντυπωσιακή συλλογή αντικειμένων και υπολείμματα του παρελθόντος. Μπορείτε επίσης να θαυμάσετε υπέροχα ανάγλυφα, που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών ανασκαφών της πόλης.

ΑΝΕΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ MONTÉE ROYALE
Το Montée Royale προσφέρει μια πολύ ευχάριστη βόλτα στο Arlon. Πλήρως ανακατασκευασμένος τον 19ο αιώνα, αυτός ο δρόμος περιπάτου που οδηγεί στις πύλες της εκκλησίας Saint-Donat έχει 64 σκαλοπάτια και 14 σταθμούς που συμβολίζουν τους Σταθμούς του Σταυρού.

ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΛΥΦΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ CHAMILLES DOGWOOD
Στην καρδιά της ιστορικής συνοικίας του Saint-Donat, τα Charmilles de Cornouillers φυτεύτηκαν πριν από περισσότερα από 350 χρόνια. Εκείνη την εποχή, σχημάτισαν το κατάφυτο μοναστήρι του πρώην μοναστηριού των Καπουτσίνων.

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΟ SEMOIS, ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΟΥΛΕ
Αν ψάχνετε για μια σύντομη πεζοπορία στο Arlon, κατευθυνθείτε στο Coulée Verte. Συνδέοντας τη rue de Sesselich με το Place de l'Yser, αυτό το μονοπάτι είναι ιδανικό για μια οικογενειακή εκδρομή.

ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΤΕ ΤΟ BEYNERT BOIS ΣΤΟ ΙΠΠΟ
Στην καρδιά του φυσικού πάρκου Attert Valley, το Bois du Beynert προσφέρει εξαιρετικές αποδράσεις γύρω από το Arlon. Το ιππικό κέντρο του Viville προσφέρει στους επισκέπτες ιππασία για να ανακαλύψουν αυτό το αληθινό φυσικό περιβάλλον.

ΑΠΟΔΡΑΤΕΥΣΤΕ ΣΤΟ ΑΒΒΑΙΙΟ της ΚΛΕΡΦΟΝΤΕΙΝ
Δεν υπάρχει ποδόσφαιρο εδώ στο Clairefontaine, αλλά μάλλον μια επίσκεψη σε ένα υπέροχο αβαείο που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Συγκεκριμένα, μπορείτε να ανακαλύψετε μια μνημειακή πόρτα του 17ου αιώνα, τα ερείπια του παρεκκλησιού Sainte-Marguerite και την παλιά κρύπτη του αβαείου.

ΔΕΙΤΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ
Στην καρδιά ενός πρώην τελωνειακού γραφείου του 19ου αιώνα, το Warehouse είναι ένας χώρος αφιερωμένος στη σύγχρονη μουσική. Αυτό το underground κλαμπ άνοιξε το 1997 και υποδέχεται πολλούς τοπικούς και διεθνείς καλλιτέχνες κάθε εβδομάδα.