taksi durağı

Antoing şehri

Antoing'in bilinen ilk lordu, söylendiğine göre Antoing'in varisi bir bayanla evlenen Epinoy lordu I. Alard'dı. Antoing'in birkaç şubesi onlardan inecek. Bu aileden, manastırların kurucusu olan 12. yüzyıldan kalma bir din adamı geliyor: Ailbert d'Antoing.
Torunlar, Flanders ve Hainaut olmak üzere iki ilçenin sınırında bulunan Antoing'in durumunun temsil ettiği çıkarı çok çabuk anlayacaklar, bahisleri artırarak kendilerini zenginleştirmek için zeki politikacılar olarak manevra yapacaklar. Bu ailenin baş döndürücü yükselişinde evliliklerin de önemi olacaktır. Üç kuşak sonra Namur, Mons ve Douai valiliği sahibi Rumigny aileleri ve Ligne ailesiyle birleşecekler.
13. yüzyılın sonlarına doğru, Antoing'ler birkaç kola ayrılacak, Antoing ve Épinoy lordluklarını, Buggenhout'u ve Douai vekilliğini elinde tutan ana şubeye ek olarak, Bury Antoing lordunun şubesi olacak ve Bittremont, Briffeuil, Genech, Wasmes ve Amougies'in Antoing lordları, Belonne'nin Antoing lordları ve Ansevaing'in Antoing lordları.
870 yılında, Meerssen Antlaşması'nda Antoing, bölgeyi Kel Charles'a atfetmek için “Antonium” olarak göründü.
1328 civarında, Isabeau d'Antoing, Antoing senyörlüğünün son varisi, Épinoy, Douai vekili, Ghent şatosu ve Sotteghem leydisi, Melun viziti, Tancarville ve Montreuil-Bellay lordu I. Jean ile evlendi. karısının mülkü Melun evine. İkincisi, perdelik ticaretini ve taş ocaklarının işletilmesini teşvik edecek.
1477'de Burgonya birlikleri çevreyi harap edip yağmaladı ve kaleyi kuşattı.
18 Şubat 1582'de Marguerite de Parme, Antoing Kalesi'nin yıkılmasını ve Pierre de Melun'un mülküne el konulmasını emretti.
1590'da Marie de Melun, Melun-Epinoy'un evinde kalan Fransız toprakları dışında, birkaç maceradan sonra Ligne evine geçen Melun mirasının son varisiydi.[/vc_wp_text]

Princes de ligne Kalesi.
bu Kale Antoing'deki des Princes de Ligne, birkaç yüzyıla yayılan zengin bir tarihe sahip neo-Gotik tarzda bir rezidanstır. Bu kale Melun ailesinin kalesiydi ve daha sonra şimdiki sahipleri olan Princes de Ligne'ye geçti. 15. yüzyılda inşa edilen "bolewerk" gibi, 12. yüzyıldan kalma çevrenin büyük bir kısmı hala görülebilmektedir.
19. yüzyılda, mimar Viollet-le-Duc'un bir öğrencisi olan Clément Parent, kaleyi neo-Gotik bir konuta dönüştürdü.
Kalede rehberli tur yapmak mümkündür. Çevredeki duvarları ve bolewerk'i, zindanlı zindanı, lordun yatak odasını ve şövalyelerin odasını keşfedebilirsiniz. Ayrıca taş müzesinde d'Antoing, de Melun ve de Ligne'nin yaslanmış heykellerini ve dua eden figürlerini keşfedebilirsiniz. Ziyaretiniz sırasında, Yüz Yıl Savaşları, Burgonya dönemi veya Engizisyonun sıkıntıları gibi kalenin yaşamına damgasını vuran tüm harika anlar size anlatılacak.

Ailbert d'Antoing,
1075 civarında doğdu ve 19 Mart 1123'te öldü, birkaç manastırın kökeninde olan 12. yüzyıldan kalma bir keşiş: Saint-Nicolas-des-Prés de Tournai manastırı, Rolduc manastırı, Clairfontaine manastırı. Nihai kanonlaştırma süreci 2000 yılında başlatıldı.
Antoing Sires'in soylu ailesinden geliyor: Antoing lordu Amaury'nin (Armoricus) 3. oğlu. Ağabeyi Sohier, babasının ardından Antoing Lordu olacaktır. İkinci kardeşi Alibert çaprazlanacak. Diğer iki erkek kardeşi Rolduc1 manastırının temeline kadar ona eşlik edecek.
Ayberk ilk olarak babasının şatosuna yerleştirilen ve Lobbes Manastırı'na bağlı olan Antoing bölümü tarafından eğitildi.
Eğitimini Tournai'de tamamladı. Adı ilk kez 1087'de orada görünür (bazen Elbertus, Eilbertus, Gilbertus olarak anılır). 1087'den 1093'e kadar oradaki katedralin kanonuydu, kantordu ve bu nedenle 1094-10951'de ayinlerden sorumluydu ve ardından okul müdürüydü.
Bir rahip olduktan sonra kendini tamamen çalışmalara, dindarlık egzersizlerine ve hayır işlerine adadı. Belirli bir ünlüyü hızla kendine çekiyor.
Ailbert, gelirinin bir kısmını 1100 civarında, Tournai'deki Saint Mard veya Saint Médard tepesinde bir şapel inşa etmeye ayırdı; -des-Prés de Tournai, Monin adında bir adamın güdüsüyle.
1104'te Adelbert de Sopenbergh (veya Adalbert count de Saffenberg), orada bir dini ev bulabilmesi için ona Rolduc'ta arazi verdi. Ailbert sonraki yıllarda çalışır. Bu amaçla, gerçek görünen ve zaten kullanılmış olan mimari bilgisini Saint Médard şapelini inşa etmek için kullanır.